1/11/2021 - Eduvik
We laten leerlingen (en de maatschappij in het algemeen) nog steeds geloven dat een goed rapport dé indicatie is voor succes, terwijl “met de hakken over de sloot” automatisch geassocieerd wordt met falen. Voor veel studenten worden de examenresultaten de belangrijkste maatstaf voor hun talent, potentieel en eigenwaarde.
Voor de meeste ouders blijven examenresultaten de belangrijkste indicator voor het succes van hun kind. De leerkrachten worden op hun beurt geëvalueerd op basis van de cijfers van de leerlingen. Het overgrote deel van de lesuren is gericht op het onderwijzen van het curriculum, zoals vastgelegd in de leerplannen. Voor scholen zijn de slaagpercentages een belangrijke maatstaf voor succes. Ook beleidsmakers hanteren slaagpercentages om nieuwe maatregelen te nemen.
De traditionele aanpak van examens is gebrekkig en gewoonweg achterhaald in het digitale tijdperk. De obsessie met testscores blijft een enorme barrière voor innovatie in het onderwijs, vooral in het universitair onderwijs. We leren wat zal worden getest. We testen te weinig de competenties die er toedoen.
Hoewel traditionele testscores een maatstaf kunnen zijn voor de impact of de effectiviteit van het leren, zijn ze niet de primaire en belangrijkste criterium. Er is een breed scala aan informatie en potentieel over een bepaalde student die gewoonweg niet is vastgelegd in hun rapport.
Het systeem zet de meeste studenten ten onrechte onder druk om voorrang te geven aan hun cijfers boven echte ervaringen, ondernemingszin, creatieve projecten, netwerkmogelijkheden en de ontwikkeling van vaardigheden. De mogelijkheid van lagere cijfers demotiveert vaak veel studenten om alternatieve wegen in het onderwijs te bewandelen.
Traditionele papieren examens en gestandaardiseerde tests meten echter specifieke modaliteiten zoals verbaal-linguïstisch of logisch-wiskundig. Hierdoor hebben veel studenten, met name de artistieke, atletische, sociale of existentiële, het gevoel dat ze niet intelligent zijn. Maar de realiteit is dat hun specifieke type intelligentie eenvoudigweg niet wordt gemeten.
Kritisch en probleemoplossend denken, creativiteit en verbeeldingskracht, wendbaarheid en aanpassingsvermogen, samenwerking tussen netwerken en leiderschap zijn cruciale vaardigheden die ons wapenen tegen een snel evoluerende maatschappij. Veel van deze vaardigheden, vooral die met betrekking tot creativiteit en innovatie, worden niet getest in (gestandaardiseerde) tests en examens.
#ONZE EXAMENS METEN GEEN EMOTIONELE INTELLIGENTIE OF WELZIJN In bepaalde gevallen kunnen de inspanningen om betere cijfers te halen ten koste gaan van de mentale gezondheid van de student. Traditionele testscores vertellen ons niet of een student persoonlijke voldoening haalt uit de prestaties. Ze vertellen ons niet of de student weet hoe ze betekenisvolle relaties moet opbouwen en onderhouden, of ze andere waardevolle sociale vaardigheden bezit.
#WE METEN GEEN PERSOONLIJKHEIDSKENMERKEN OF WAARDEN Een andere tekortkoming van ons onderwijsmodel is dat we niet genoeg nadruk leggen op het ontwikkelen van positieve persoonlijkheidskenmerken zoals verantwoordelijkheidszin, vriendelijkheid, empathie, wijsheid, liefde voor het leren, wijsheid en nieuwsgierigheid. Jonge mensen hebben gidsen en mentoren nodig om hen niet alleen te helpen professionele vaardigheden te verwerven, maar ook om hun persoonlijke groei te ontwikkelen.
#DE RESULTATEN HOUDEN GEEN REKENING MET DE INSPANNING De meeste gestandaardiseerde examens meten het vermogen van een student om een examen af te leggen binnen een bepaalde tijdspanne, bijvoorbeeld twee uur. Het eindresultaat geeft geen indicatie van de voortgang van de student (laten we zeggen in het laatste jaar), van de inspanning en vastberadenheid die werd geleverd of tijd al dan niet een relevante factor is voor het toepassen van de te testen kennis. Hun leren en vastberadenheid wordt gereduceerd tot hun vermogen om één examen af te leggen en als gevolg daarvan gaat er veel informatie verloren.
Over de impact van tijd op examenresultaten raden we deze fantastische podcast van Malcolm Gladwell aan.
Het is duidelijk dat we niet alleen de leerstof zelf, maar ook de manier waarop de leerlingen en studenten worden beoordeeld in vraag stellen. Een eerste stap is het belang van examenresultaten herevalueren.